Pierwszy, drewniany zamek wzniósł nad Jezierzycą w 1157 roku książę Władysław II Wygnaniec. Zamek murowany wybudował na początku XIV wieku książę oleśnicki Konrad I. Był on zbudowany z cegły na planie rombu. Kwadratowa wieża bramna była ustawiona na zewnątrz murów. Zamek połączono z fortyfikacjami miejskimi. W 1524 roku zamek został własnością książąt legnickich. Wówczas to, po 1568 roku nastąpiła renesansowa przebudowa z inicjatywy księcia Jerzego II. Dobudowano skrzydło zachodnie, a na parterze wzdłuż istniejącej zabudowy zbudowano arkady. Do wieży dostawiono duży budynek a dziedziniec otoczono murami obwodowymi. Zamek był uszkodzony w czasie wojny trzydziestoletniej i podczas pożaru na początku XVIII wieku. Odbudowa nastąpiła w latach 1714-25. W roku 1781 po pożarze została rozebrana wieża. Na początku XX wieku nastąpiła kolejna przebudowa zamku. Po ostatniej wojnie użytkowany przez administrację miejską.