W tym miejscu już w 1217 roku był wymieniony gród, pełniący rolę stacji celnej. W późniejszym czasie stanął tu zamek, który w 1340 roku przejął Hans Zeditz. Zbudowany z kamienia zamek otoczony był murami obwodowymi, które opasały dziedziniec o rozmiarach 20 na 50 metrów, podwójną fosą i wałem ziemnym. Od 1406 roku został on własnością Burgolda von Stibitzn, następnie rezydował na nim rycerz Stewitz, który pałał się rozbojem, a od 1498 roku został własnością F. Kietlitza. Znaczenie zamku jako rezydencji zmalało po 1540 roku, kiedy to ówcześni właściciele w pobliżu zamku wybudowali nowy pałac. Wiadomo że jeszcze w 1579 roku zamek był zamieszkały, lecz wkrótce opuszczony zaczął popadać w ruinę. Zachowały się fragmenty murów obwodowych i budynków znajdujących się na dziedzińcu.