Foto Horacy
|
Gród książęcy istniał w tym miejscu już w połowie XIII wieku. W jego miejscu po roku 1319 wzniósł zamek Andrzej Radak, który był wówczas krótko właścicielem tych dóbr. Zamek został wzniesiony na niewielkim wzniesieniu nad Odrą, zbudowany był z rudy darniowej, kamieni polnych i cegły oraz otoczony wałem i fosą. Następnie zamek został własnością książąt wrocławskich, potem głogowsko-oleśnickich, ponownie wrocławskich, a po śmierci Henryka VI przeszedł do Korony czeskiej. W drugiej połowie XV wieku właścicielem zamku został książę oleśnicki Konrad Biały. On to po roku 1466 przebudował zamek. Po śmierci księcia w 1492 roku zamek kupił Christoph von Jörger. Przed rokiem 1630 od strony północnej dobudowano do zamku nowe budynki, a w narożniku pólnocno-wschodnim postawiono basztę na planie ośmioboku. Od 1640 roku, kiedy to zamek od rodziny von Jörger odkupiła rodzina von Saurma-Jeltsch. Od roku 1690 do 1695 należał do barona Balthasara von Logaun następnie jego właściciele zaczęli się często zmieniać. Około roku 1810, kiedy należał do barona von Koschüzky, rozebrano otaczające zamek mury i most zwodzony a fosy zasypano. Gruntowna przebudowa w XIX wieku zatarła całkowicie wcześniejsze założenie. W XX wieku zamek zaczął popadać w ruinę. W ostatnich dniach wojny w 1945 roku zamek został spalony i od tego czasu pogrąża się w całkowitą ruinę.
Foto Horacy
|