Na skalistym wzgórzu znajdują się ruiny zamku wzniesionego przed 1326 roku przez księcia świdnickiego Bernarda. W dokumentach występuje po raz pierwszy w 1329 roku jako Sweta. Zamek zbudowany na planie nieregularnym składał się z budynku mieszkalnego, wewnętrznego dziedzińca i podzamcza i był otoczony murem obronnym z kamiennych ciosów. Strzegł on Okręgu Kwisy i drogi z Łużyc do Jeleniej Góry. Po wcieleniu tych ziem do Czech (w 1392 roku) zamek stracił swe znaczenie obronne. W latach 1385-1592 zamek należał do rodziny von Uechtritz. 21 kwietnia 1527 roku na zamku wybuchł pożar, po którym zamek przebudowano. Następna przebudowa miała miejsce w XVIII wieku także po pożarze zamku. Właściciele opuścili zamek w 1760 roku, lecz nadal znajdował się on w dobrym stanie do 27 stycznia 1827 roku, kiedy to uległ zniszczeniu od uderzenia pioruna. To jeszcze nie był koniec tragicznych dla budowli okoliczności, gdyż w grudniu 1915 po burzy uległy zniszczeniu kolejne fragmenty budowli. Jednak jego stan był jeszcze na tyle dobry, że pomiędzy I i II wojną światową była czynna w XVIII- wiecznym budynku gospoda. Po wojnie zamek nie był ani razu konserwowany, powoli popada w coraz większą ruinę. Zachowały się fragmenty dwu budynków o dwu i trzech kondygnacjach, kaplica z wieżą, baszta oraz części zabudowań gospodarczych.
PLAN ZAMKU
|
|
![]() |
1 -Budynek mieszkalny 2 -Dziedziniec wewnętrzny 3 -Podzamcze 4 -Baszta 5 -Budynek mieszkalny z XVI wieku 6 -Budynek z XVIII wieku (dawny zajazd) |