Pierwsza wzmianka o istnieniu tutaj budowli obronnej pochodzi z 1357 roku. W następnych dokumentach pochodzących z XIV wieku budowla jest wymieniana jako dwór obwałowany. W 1420 roku ówczesny właściciel majątku Niklas Gotke, sprzedał wieś wraz z zamkiem wrocławskim mieszczanom. Od 1523 roku do końca XVIII wieku zamek należał do rodziny von Saurma. Około 1523 roku zamek został rozbudowany w stylu renesansowym, a całość założenia została otoczona wodą. Dobudowano wówczas skrzydło południowe i wschodnie, przy którym znalazła się wysunięta przed czoło murów czworoboczna wieża. Następna przebudowa miała miejsce w wieku XVIII, dobudowano wówczas barokowe skrzydło zachodnie. Od końca XVIII wieku do roku 1830 właścicielem majątku był major von Pfeil, po nim hrabia von Konigsdorf. W 1844 roku dobra wraz z zamkiem kupił kupiec Karl von Wallenberg-Pachaly i do jego rodziny należał on aż do 1945 roku. W latach 1850 - 1855 zamek przebudowano w stylu neogotyckim. Usunięto wówczas renesansowe zwieńczenia szczytów, a wszystkie kondygnacje podwyższono. Następnie dobudowano nieco niższe skrzydło północne, tak że powstał zamknięty czworoboczny dziedziniec. Zamek został zniszczony w 1945 roku i od tego czasu popada w coraz większą ruinę.