Góra Ślęża wznosząca się 712 m n.p.m. góruje nad tą równinną okolicą. To jej położenie sprawiło że już ok. 500 lat przed naszą erą powstała tu słowiańska osada. Góra ta była ważnym ośrodkiem pogańskiego kultu. Po tych czasach zachowały się na górze i w okolicy liczne pozostałości, takie jak pogańskie grodziska i rzeźby kultowe.
Kamienny zamek na szczycie góry wybudował po roku 1343 książę świdnicko-jaworski Bolko II, który odkupił górę od księcia Mikołaja Ziębickiego. Jednak już wcześniej istniała tam jakaś budowla obronna, gdyż w dokumencie wystawionym 14 sierpnia 1343 roku pisze iż książę ziębicki sprzedał Bolkowi II "miejsce na szczycie góry, gdzie dawniej był zamek". Zamek powstał na planie nieregularnym, otoczony był murami i posiadał wysoką wieżę. Dnia 4 lipca 1353 roku książę podarował go w prezencie ślubnym królowi Czech Karolowi IV. W czasie powstania husyckiego, zamek został zdobyty przez husytów pod wodzą Jana Choldy w 1428 roku. Przebywają oni na zamku przez kilka lat. Dopiero zamek odebrali im po dwutygodniowym oblężeniu mieszczanie świdniccy i wrocławscy. Został on wówczas częściowo zniszczony. Wkrótce w ruinach znaleźli swoją kryjówkę i bazę wypadową rycerze-rozbójnicy. Najgroźniejszym z nich był Hans During. I tu ponownie mieszczanie Świdnicy i Wrocławia w 1471 roku zdobywają i doszczętnie niszczą zamek. pozostała po nim tylko kamienna wieża, która runęła w 1543 roku. Do naszych czasów po zamku pozostały tylko niskie fragmenty murów i fundamenty. Na części z nich w roku 1702 wybudowano kościół.