Zamek Rogowiec jest najwyżej położonym zamkiem w Polsce. Został wybudowany na szczycie góry o tej samej nazwie, która wznosi się na wysokość 862 m n.p.m. Według przekazów pierwszy zamek w tym miejscu wybudował książę Bolesław Wysoki w 1198 roku. Prawdopodobnie był on drewniany. Najstarsze wzmianki pisemne z których wynika że zamek należał do księcia Bolka I, pochodzą z ksiąg uposażeń klasztoru cystersów w Krzeszowie z lat 1292 i 1299. Kasztelanem na zamku był wówczas Reunczko Schoff. Zamek murowany na miejscu drewnianej warowni powstał na przełomie XIII i XIV wieku. Stanowił on wraz z okolicznymi zamkami Radosno, Nowy Dwór i Grodno ważne ogniwo w ciągu zamków chroniących południową granicę księstwa świdnicko-jaworskiego. W 1317 roku zamek opanowali rycerze rabusie, a w latach 1361-1374 należał do rodziny Bolców. W roku 1392 po śmierci wdowy po Bolku I, księżnej Agnieszki zamek wraz z księstwem przeszedł na własność Czech. W czasie wojen husyckich w 1428 roku został on zdobyty i obrabowany przez powstańców. Od 1429 roku zamek należy do rodziny Schellendorf, która trudniła się rozbojem. Szczególnie dał się we znaki okolicznej ludności Hans von Schellendorf i dlatego na rozkaz węgierskiego króla Macieja Korwina w 1483 roku został on zniszczony. Aby już nigdy nie służył rozbójnikom w 1497 roku zamek zniszczono całkowicie, prawdopodobnie wysadzając go w powietrze za pomocą prochu. Do naszych czasów zachowały się resztki murów i wieży. Średnica wewnętrzna wieży wynosiła 2,2 metra, a kamienne ściany miały 3,6 metra grubości. Zamek zbudowany z łamanego kamienia na zaprawie wapiennej składał się z cylindrycznej wieży, powiązanej z murem obronnym, budynku mieszkalnego i niewielkiego dziedzińca.
