Najstarsze wzmianki o zamku w Nowej Rudzie pochodzą z roku 1352, był on własnością Hannusa Wusthuba. Po śmierci w 1428 roku księcia ziębicko-opawskiego Jana zamek przeszedł we władanie Czechów. Został on zniszczony w czasie wojen husyckich na początku wieku XV. Zamek wkrótce odbudowano, a w połowie wieku XVI Jerzy IV Stillfried przebudował i powiększył budowlę. W 1622 roku zamek uległ częściowemu spaleniu. Ponowna rozbudowa miała miejsce około roku 1665, wg projektu włoskiego architekta Andrei Carove. W 1731 roku rozebrano zamkową wieżę i ponownie prowadzono przebudowę obiektu. Ostatnia wielka przebudowa miała miejsce w 1796 roku. Wyburzono wówczas przedzamcze, a do budynku zamkowego dobudowano dwukondygnacyjną salę reprerzentacyjną z ozdobną fasadą, oraz rozbudowano skrzydło północne. Do 1810 roku był on siedzibą właścicieli Nowej Rudy, a następnie mieściły się tu zarządy górnicze, zaś salę reprezentacyjną wykorzystywała do 1868 roku gmina ewangelicka.
Po 1945 roku mieściły się tuwładze administracyjne powiatu noworudzkiego, obecnie w zamkowych pomieszczeniach mieści się Zakład Opieki Zdrowotnej.
|