Pierwsza budowla obronna powstała w tym miejscu już w XII wieku i należała do Piastów wrocławskich. Właśnie w tym zamku w 1201 roku zmarł książę Bolesław Wysoki, po którym zamek odziedziczył jego syn, książę Henryk Brodaty i mieszkał tu ze swoją żoną Jadwigą, która została wyniesiona na świętą i jest patronką Śląska. W XIV wieku zamek był już murowany i został sprzedany w 1339 roku przez króla czeskiego Jana Luksemburczyka wrocławskiemu mieszczaninowi Gysko de Reste. W roku 1420 za królewskim pozwoleniem na miejscu zamku piastowskiego został postawiony nowy murowany zamek. Posiadał on trzy wieże i był otoczony mokrą fosą. Zniszczony został w 1428 roku podczas powstania husyckiego i po raz drugi w 1459 roku. Od 1494 roku właścicielami zamku została mieszczańska rodzina von Hornig.
W latach 1520 i 1550 zamek przebudowano na renesansową rezydencję, którą w 1610 roku Heinrich von Hornig otoczył murem z bastejami i fosą. Lecz już w 1633 roku podczas wojny trzydziestoletniej zamek uległ zniszczeniu. W 1651 roku właścicielem zamku został Horatius von Forno, do którego rodziny dobra należały do 1715 roku, następnie właściciele zmieniali się często. W latach 1735-40 dokonano gruntownej przebudowy zamku na barokowy pałac. Połączono wówczas skrzydło północne z południowym, nakrywając całość mansardowym dachem, a w latach 1756-57 dobudowano skrzydło zachodnie. W takiej postaci budowla dotrwała do dzisiaj. W 1953 roku zamek spłonął. Odbudowano go w latach 1959-63. W trakcie odbudowy odkryto fragmenty obwarowań z bastejami, a w piwnicach gotyckie mury i stropy. Obecnie mieści się tam Dom Kultury i biblioteka.