Zamek w Kłaczynie

    Zamek został wzniesiony na wyspie w starorzeczu Nysy Szalonej około XIV wieku, z tego okresu pochodzą najstarsze wzmianki. Według niektórych badaczy w 1430 roku, w czasie wojen husyckich, zamek został zniszczony. Zamek wraz z dobrami należał wówczas do rodziny von Reibnitz, którzy utrzymali majątek do połowy XVII wieku. W wieku XVI nastąpiła znaczna przebudowa zamku w stylu renesansowym, określana w dokumentach jako budowa nowego zamku.

Nie jest znany zakres przeprowadzonych wówczas prac, jedynie na zamkowej wieży jeszcze niedawno była widoczna renesansowa attyka. Prace rozpoczął w latach trzydziestych Franz von Reibnitz, a następnie rozbudowę kontynuowano w 1585 roku. W 1644 roku, w czasie wojny trzydziestoletniej został on zdobyty i zniszczony przez Szwedów. Po opuszczeniu zamku przez wojska został on odbudowany. Wybuch pożaru w 1850 roku zniszczył zamek oraz dokumenty przedstawiające jego historię. Do całkowitej ruiny doprowadziły budowlę udeżenia piorunów w 1877 i 1891 roku. Do dzisiejszych czasów zachowały się niewielkie fragmenty murów kurtynowych i fragment wieży.