Zamek wzniesiono na wysokiej bazaltowej górze w pierwszej połowie XIII wieku przez piastów śląskich. Bezwieżowa założona na planie pięcioboku budowla obronna otoczona była murem obronnym. Strzegł on wraz z innymi okolicznymi zamkami Okręgu Kwisy i drogi handlowej z Lwówka Śląskiego do Czech. Po przejściu tych ziem w 1392 roku do Korony Czeskiej, król Wacław IV Sprzedał zamek Beneszowi Chusnikowi. Ustanowił on zarządcą zamku rycerza Wolfa von Romke, który wkrótce zajął się rozbojem. Został on ujęty i stracony na zamku przez mieszczan gryfowskich w 1399 roku. Od Chusnika zamek w 1400 roku wydzierżawił, a w 1419 kupił Gotsche Schoff II. W rodzinie Schaff-Gotsch zamek wraz z dobrami należał aż do 1945 roku, z wyjątkiem krótkiego okresu w latach 1634-41. Na początku XVI wieku zbudowano od strony południowo-zachodniej trzykondygnacyjną wieżę mieszkalną. Następna przebudowa miała miejsce w 1546 roku. Przebudowano wówczas zamek w stylu renesansowym. Wieża otrzymała dwa szczyty, budynki otrzymały dekorację sgraffitową, wykonano również nowe fortyfikacje.
W czasie wojny trzydziestoletniej zamek był oblegany dwukrotnie. W 1639 wojska szwedzkie nie zdołały zdobyć zamku, natomiast w 1645 roku dowodzący obroną Christoph Leopold von Schaffgotsch był zmuszony poddać zamek ze względu na znaczne zniszczenia i dezercję obrońców. Szwedzi zaraz po opanowaniu zamku przystąpili do naprawiania wyrządzonych przez siebie szkód. Przebywali oni na zamku do roku 1650. Powróciwszy na zamek Christoph rozpoczął w 1654 roku przebudowę zamku dolnego. Podwyższył bramę wjazdową, przebudował stare i postawił nowe budynki. Następna przebudowa miała miejsce w 1745 roku, kiedy to dodano nowe umocnienia, zaś w 1778 roku przekształcono zamek na twierdzę. Na zamku kwaterowali wówczas żołnieże pruscy. W 1799 roku zamek zaczęto rozbierać, aby wykorzystać uzyskany budulec do budowy u stóp góry folwarku. Od tego czasu zamek zaczął popadać w coraz większą ruinę. Zachowały się fragmenty murów obronnych, bram, budynku administracyjnego.
Ruiny zamku na pocz. XIX w. |
Miedzioryt F.A. Tittela |