W drugiej połowie XIV wieku została wybudowana tu otoczona murem kurtynowym i fosą czterokondygnacyjna wieża mieszkalna. W połowie XV wieku na zamku rezydował i przeprowadzał stąd łupieżcze wyprawy rycerz-rozbójnik Jan Reibnitz. Następnie w drugiej połowie XV wieku był on własnością książąt ziębickich. W 1547 roku przeprowadzono rozbudowę wg projektu architekta Giovanni Bernardo z Verony. Przy wieży dobudowano półkoliście dwu- i czterokondygnacyjne budynki mieszkalne, co stworzyło wówczas półkolisty wewnętrzny dziedziniec. Całość otoczono wałem ziemnym, wzmocnionym czterema bastejami i fosą. W wieku XVIII zamek popadł w ruinę. Został wówczas przebudowany na rezydencję magnacką. Ponowna przebudowa miała miejsce po pożarze w roku 1841, zlikwidowano wtedy fosę i wał ziemny. |
PLAN ZAMKU
|
|
I -Dziedziniec zamkowy A -Wieża mieszkalna z XIV w. B -Budynki mieszkalne C -Wjazd D-Fragment XIV-wiecznego muru kurtynowego wykorzystanego w rozbudowie zamku |